Fotografia otworkowa ma wiele zalet i pozwala na zastosowanie mocno zindywidualizowanych środków wyrazu. Ponadto nasza wyobraźnia, skłonności impresyjne oraz zdolności konstruktorskie dają duże pole do popisu.

Po pierwsze, można sobie samemu zbudować kamerę otworkową (camera obscura). Nie jest to trudne. Wystarczy np.karton po butach wyklejony wewnątrz czarnym papierem, kawałek grubszej folii aluminiowej oraz igła krawiecka. Do tego taśma izolacyjna i trochę czarnobiałego papieru fotograficznego lub odcinek filmu. Ostrość uzyskanego obrazu jest co najmniej zadowalająca, ale nie robimy przecież zdjęć otworkowych dla uzyskania „żylety”.

Czy możliwa jest fotografia bez obiektywu? - Tak. Są różne metody otrzymywania obrazu fotograficznego wprost z płaskiego oryginału: - wykorzystuje się je na przykład przy fotokopiach dokumentów; ale jest także sposób fotografowania przedmiotów przestrzennych bez obiektywu. Jest to tak zwana fotografia otworkowa.

Moglibyśmy zadać sobie pytanie - po co komu w epoce wszechwładnej komputeryzacji, a co za tym idzie, fotografii cyfrowej, wywoływanie w dziwnych chemikaliach. Przecież w Photoshopie można zrobić wszystko.

ZDJĘCIE

Niniejszy artykuł jest próbą przedstawienia tematyki dla bardziej zaawansowanych fotografujących, tak więc nie będę bawił się tutaj w dywagacje, jaki sprzęt jest lepszy i najsłuszniejszy do fotografowania jesieni (albo zimy, wiosny, lata, panienek itp.).

Serigrafia jest formą grafiki artystycznej i użytkowej wykonywanej metodą sitodruku. Może być ona interesującą formą opracowania fotografii.

Sitodruk jest jedną z wielu technik drukarskich. Został wynaleziony w Japonii i pierwotnie służył do ozdabiania tkanin. Matrycę do druku stanowi najczęściej rama z naciągniętą specjalną tkaniną (sito), z którego poprzez naniesienie odpowiedniej emulsji na miejsca gdzie farba nie ma przechodzić, tworzy się szablon.

Podobno każdy człowiek ulega całkowitej przemianie w ciągu 7 lat, kiedy to odnawiają się wszystkie komórki jego ciała. Staje się więc wtedy kimś nowym. Może to jest właśnie powodem, dla którego niektórzy artyści (w tym i fotografowie) zmieniają co kilka lat swój styl. Dość wspomnieć Picassa z jego malarskimi okresami błękitnym czy białym; ma to też miejsce w fotografii, także portretowej. Tutaj zmiany stylu są może bardziej uwarunkowane ewolucją sprzętu i materiałów fotograficznych, ale to przecież MY wyzwalamy migawkę, i My decydujemy o tym, co, kogo, i jak chcemy przedstawić. Trzeba tylko robić to świadomie.

Często mówisz do siebie: "Jakie piękne zdjęcie!" Wcale sobie tego nie tłumaczysz. Przyjmujesz bliżej nieokreślone, podświadome kryteria. Twój poziom estetycznych oczekiwań został zaspokojony.